1995 – 2006

Z życia parafii w latach 1995-2006

Siłą hażlaskiej parafii jest aktywność jej członków służących radą i pomocą Proboszczowi. W ostatnich latach przy udziale parafian, zrealizowano wiele poważnych inwestycji. Między innymi dokonano modernizacji probostwa, ukończono pierwszy etap remontu elewacji oraz dachu naszej świątyni. Etap ten obejmował gruntowny remont wieży, w tym wymianę części konstrukcji dachu, odnowienie elewacji, zainstalowanie nowoczesnego zegara oraz pokrycie dachu wieży miedzią. Odnowione zostało wnętrze kościoła. Hażlaszanie uczestniczą też w szeregu prac bieżących, niezbędnych do należytego utrzymania obiektów parafialnych.

Nasza wspólnota parafialna zawiera wiele mniejszych wspólnot dających możliwość aktywnego uczestniczenia w życiu religijnym i społecznym. Jeszcze przed II wojną światową prężnie działały organizacje zrzeszające katolików świeckich, m. in. Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży. W 1985 roku górnicy z naszej parafii zorganizowali nieformalny Klub Górnika, który istnieje do dziś. W jego szeregach są parafianie pracujący dziś w górnictwie, emeryci górniczy oraz osoby związane z tym trudnym zawodem. Członkowie klubu od lat organizują spotkania towarzyskie, wycieczki, służą pomocą w pracach na rzecz parafii.

Z ich inicjatywy, jesienią 1987 roku, reaktywowany został chór parafialny. Kontynuuje on wieloletnie tradycje śpiewu chóralnego w naszej wspólnocie. Opiekunem muzycznym i dyrygentem chóru jest pan Mieczysław Goras. Chór parafialny rozrósł się od jednogłosowego chóru męskiego po czterogłosowy chór mieszany liczący 30 członków (w tym 6 dzieci). W swym repertuarze ma kilkadziesiąt pieśni zarówno religijnych jak i świeckich. Członkowie chóru uczestniczą wspólnie nie tylko w próbach czy uroczystościach, które uświetniają swym śpiewem. Tradycją stały się spotkania opłatkowe, imprezy okolicznościowe, wycieczki dla członków chóru i ich rodzin.

Kolejną wspólnotą istniejącą przy parafii jest grupa młodzieży oazowej. Jej powstanie miało miejsce w początku lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku, kiedy to ówczesny proboszcz ks. Konrad Chłodek zorganizował pierwszy wyjazd młodzieży na letnie rekolekcje oazowe. Działalność młodzieży oazowej cechowała wówczas szczególna aktywność. Oazowicze pokonywali kolejne „stopnie” w ramach formacji, organizowali wspólne wyjazdy, uczestniczyli aktywnie w liturgii. Dzisiejsza młodzież oazowa stara się nawiązywać do doświadczeń swych poprzedników. Formacją dzieci młodszych jest trzydziestoosobowa grupa Dzieci Maryi. Przez wiele lat opiekę nad nią sprawowała siostra Daniela Makulska, a dziś jej pracę kontynuuje siostra Aleksandra.

Goście odwiedzający naszą parafię zauważają, iż podczas sprawowania nabożeństw przy ołtarzu służbę liturgiczną pełni bardzo liczna grupa ministrantów. Jest ich aktualnie 39, a wielu młodych mężczyzn przewinęło się przez szeregi tej formacji w poprzednich latach.

Wspomniane grupy aktywności dzieci i młodzieży pozwalają utrzymywać więź pomiędzy młodymi ludźmi, a całą wspólnotą parafialną. Stanowią one, zważywszy na ich liczebność, ciekawą i atrakcyjną ofertę dla młodych pozwalającą ukierunkować ich rozwój w taki sposób, by promować wartości chrześcijańskie.

Ważną rolę w życiu modlitewnym naszej wspólnoty odgrywają istniejące tu Róże Różańcowe. Początek ich istnienia przypada na okres posługi kapłańskiej w parafii ks. Wacława Machury. Czcicieli Matki Bożej Różańcowej, zorganizowanych w trzy róże, otacza opieką i wspiera nasz obecny duszpasterz.

Pogłębiające się różnice w dochodach członków naszej społeczności, brak pracy, ubóstwo części rodzin – te zjawiska sprawiają, że szczególnego znaczenia nabiera działalność charytatywna parafii. W tym trudnym i potrzebnym dziele ks. Andrzejowi Paponiowi pomaga Zespół Charytatywny. Jego członkinie organizują pomoc dla osób starszych i samotnych oraz rodzin, które wspólnota chce w sposób dyskretny wspierać.

W naszej parafii, jak w wielu parafiach wiejskich, ważne wydarzenia roku liturgicznego wplecione są w rytm pracy na roli. Doskonałym przykładem jest uroczysta msza święta żniwna, będąca podziękowaniem Panu Bogu za zebrane plony. Tradycyjnie „Żniwne” gromadzi parafian niezależnie od wykonywanej przez nich pracy. Kościół udekorowany jest wówczas najdorodniejszymi plonami zebranymi z naszych pól. Nad ołtarzem zawiesza się tradycyjny wieniec wykonywany corocznie przez p. Ewę Gazurek. Wieńce żniwne wyplatane przez panią Ewę znane są nie tylko w Hażlachu. Jej prace były wielokrotnie nagradzane, między innymi podczas organizowanych od kilku lat „Dożynek Diecezjalnych”.

Piękny zwyczaj zapoczątkowali przed kilkunastu laty hażlascy strażacy. Trzymają oni straż w Wielką Sobotę przy Bożym Grobie. W uroczystości tej uczestniczą wszystkie pokolenia naszych strażaków.

Odpowiadając na apel Ojca św. i naszych Biskupów o większą aktywność katolików świeckich, przedstawiciele hażlaskiej parafii wyszli z propozycją wydania czasopisma, na łamach którego pojawią się sprawy dotyczące życia naszej parafii.

Kilkuosobowa redakcja „Natanaela” opisuje najważniejsze wydarzenia w życiu parafii, prezentuje sylwetki ciekawych hażlaszan, wyraża swe opinie na tematy istotne dla naszej wspólnoty. 1995 – pierwsze świąteczne wydanie kwartalnika „Natanael”.

W życie religijne mieszkańców Hażlacha na trwałe wpisały się liczne wydarzenia. Należą do nich m. in odbywające się w październiku 1996 roku Misje św. z okazji dziewięćdziesiątej rocznicy poświęcenia kościoła parafialnego. W dniach 6 i 7 lipca 1998 roku parafia przeżywała nawiedzenie przez Matkę Boską w kopii Jej cudownego obrazu, a we wrześniu 2005 roku Misje parafialne prowadzone przez Ojców Zygmunta Wieczorka i Sylwestra Kasprzaka ze zgromadzenia Księży Werbistów.

Ważnymi wydarzeniami w życiu parafii był obchodzony w 1999 roku jubileusz 25-lecia kapłaństwa ks. proboszcza Andrzeja Paponia. Uroczystej Mszy sw. Z tej okazji przedodniczył bp ordynariusz Tadeusz Rakoczy. Rok później ogłoszona została nominacja proboszcza hażlaskiej parafii na wicedziekana dekanatu goleszowkiego.

W kwietniu 2001 roku parafianie przeżywali wiytację kanoniczną przeprowadzoną przez biskupa Janusza Zimniaka.

Niezwykłym wydarzeniem ostatniej dekady był uroczysty jubileuszowy koncert zorganizowany w kościele parafialnym z okazji 700-lecia Hażlacha 18 września 2005 roku. Organizatorem i dyrygentem był parafianin Hażlacha – prof. Alojzy Kopoczek.

Rok wcześniej, pożegnano odchodzącą z hażlaskiej parafii siostrę Danielę Makulską ze Zgromadzenia sióstr Elżbietanek w Cieszynie, która ponad 30 lat pracowała w parafii. Nową katechetką została siostra Aleksandra Waliczek z tego samego zgromadzenia.

Mirosława Stuchlik
Czesław Konieczny