W dniach 18-20 lutego 2015 trwały w naszej parafii szkolne rekolekcje wielkopostne. Prowadził je (wraz z p. Agatą i p. Jolą) o. Efraim Kostrzewa – franciszkanin z Cieszyna.

  Poniżej zamieszczamy niektóre fragmenty reporterskich relacji dzieci z tego wydarzenia

  Dzień pierwszy. 18 lutego 2015

Rekolekcje zaczęły się znanymi nam piosenkami tj. „Nie ma innego jak Jezus”, „Duchu Święty przyjdź!”, „Bóg tak umiłował świat”. Nauczyliśmy się dwóch nowych piosenek tj. „Nadzieja” i „Kiedyś wino i chleb”. Ustaliliśmy tytuł rekolekcji za pomocą rebusów, których hasła to: buty, droga, podróż, ale to nie był jeszcze tytuł, więc o. Efraim zadał nam parę zagadek, których hasła brzmiały: stopy, przygoda, chodzenie, buty.
Madzia (IV)

Z tych słów utworzyliśmy hasło „Droga do Emaus” (była o niej mowa w Ewangelii). Ojciec Efraim powiedział nam, że do naszej podróży do nieba potrzebujemy dwóch butów: prawego – odwaga, żebyśmy z odwagą podróżowali, i lewego – wytrwałości, żebyśmy wytrwale dążyli do celu. Pani Agata opowiadała nam historię, której morałem było to, że w trudnych chwilach Bóg niesie nas na swoich ramionach. Maja (IV)

Pan Jezus jest z nami na naszej drodze. Zawsze przychodzi z miłością, szczerością i delikatnością.
Trzeba być odważnym, aby pójść z Panem Jezusem. Potrzeba dużo wytrwałości, by być wytrwałym w swojej podróży.
Julia (V) i Emilka (III)

Rozważaliśmy słowa Ewangelii, w której była mowa o tym, jak uczniowie wędrujący do Emaus spotkali w drodze Pana Jezusa.
Nasze życie jest właśnie taką drogą – pielgrzymką.
Jesteśmy ciągle w drodze niczym wędrowcy, jak uczniowie do Emaus.
Szymon (V) i Wiktoria (III)
Na Mszy była mowa o dwóch uczniach, którzy nie rozpoznali Jezusa który ich wysłuchał co ich przygnębiało, po łamaniu chleba Go rozpoznali. Potem zniknął im z oczu.
Gosia (IV)

Słuchanie historii o chłopcu do którego przychodzi Anioł. Anioł pokazuje chłopcu, że Bóg zawsze jest przy nim, przy nas i że w trudnych chwilach Bóg nosi nas (…).
Marta (V)

… historyjkę dotyczącą pewnego chłopca, do którego przyszedł anioł. Chłopiec ucieszył się, bo chciał mu się poskarżyć, że Bóg nie jest z nim w trudnych chwilach. Anioł więc pokazał chłopcu cale jego życie. Wszędzie gdzie był radosny były dwie pary stóp, oznaczało to, że  szedł tam Bóg i chłopiec, a w trudnych chwilach była tylko jedna para stóp. Okazało się, że to nie są stopy chłopca, tylko Boga, który  niesie go (….).
Jola, ta druga dziewczyna śpiewa. I to bardzo ładnie. Dziś dużo śpiewaliśmy. Kiedy nie znaliśmy tekstu otwieraliśmy bardzo fajne śpiewniczki, które były w każdej ławce.
Martyna P. (V)

Rekolekcje zaczęliśmy od śpiewania. Ojciec Efraim i jego asystentki rozdali nam „Anielskie śpiewniczki”. (…) mówiliśmy co mamy zabrać w drodze do Emaus np. buty, mapę, wodę i jedzenie, odpowiedni ubiór i Pana Jezusa. Ojciec Efraim i nasz proboszcz posypywali głowy popiołem. Na koniec śpiewaliśmy „Uwielbiam Imię Twoje Panie”
Kinga (V)

Od środy popielcowej dzieci naszej parafii uczęszczały na rekolekcje. Były one pod hasłem „Droga do Emaus”, prowadził je o. Efraim. Mówiliśmy o wytrwałości i odwadze. Naszym zadaniem było wypisać postanowienia wielkopostne.
Kamila K. (III)

  Dzień drugi. 19 lutego 2015

 Na początku spotkania śpiewaliśmy „Duchu Święty przyjdź”. Potem o. Efraim przeczytał Słowo Boże o dwóch uczniach Pana Jezusa. Dziś znów rozwiązywaliśmy rebusy.
Kinga (V)

Hasła z rebusów:
KSIĘGA, PLAN, MAPA =  BIBLIA.
Biblia jest księgą, planem i mapą.
Julia (V) i Emilka (III)

Po rebusach były zagadki, a ich hasła to: znaki, które widzimy w Biblii, drogowskazy, bo Biblia wskazuje nam drogę do nieba, ślad i kierunek, który daje nam Biblia.
Madzia (IV)

Jeśli wyruszamy w podróż lub na wędrówkę, potrzebna nam jest mapa. Biblia jest taką dobrą mapą.
Słowo Boże jest nadzieją. Człowiek, który nie słucha Bożego Słowa jest bez nadziei.
Wyruszając w podróż zabieramy do plecaka Biblię.
Pan Jezus swoim słowem nas uzdrawia.
Piosenki, które śpiewaliśmy: „Góry mogą ustąpić”, „Jezus Królem”, „Chwalę Ciebie Panie”.
Szymon (V) i Wiktoria (III)

Biblia służy do dotarcia do celu tak jak mapa (czyli do nieba).
zagadki: znak, drogowskaz, ślad, kierunek. Do naszego plecaka wędruje Biblia.
Marta (V)

Drugiego dnia dzieci przedstawiły scenkę, no i oczywiście śpiewaliśmy.
Seweryn (V)

Tym razem żadna z dziewczyn nie czytała historyjki, lecz przedstawiły ją dzieci. Chodziło w niej o to, że jeden z nich mówił „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”, a inni reklamowali coś i go zagłuszali. Dziś naszym głównym tematem było Pismo Święte. Rozmawialiśmy o tym, że Biblia to nasza droga do Chrystusa. Potem przystępowaliśmy do sakramentu pokuty.
Martyna P. (V)

Drugi dzień rekolekcji: „Biblia”
Ojciec Efraim mówił nam, że Biblia to plan i mapa życia. Jola i Agata zebrały nasze zadania domowe (narysować but, którego nam bardziej potrzeba – prawego – odwagi czy lewego – wytrwałości; w bucie mamy wpisać swoje postanowienia wielkopostne). Następnie obejrzeliśmy scenkę klasy 5 i 6, która przedstawiała wierzącego, który nawoływał „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię” i sprzedawców różnych rzeczy, np. telewizorów. Zagłuszali głos Boga.Maja (IV)

Przedstawienie: „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię” – lecz ludzie nie słuchali, zajmowali się swoimi sprawami.
Jakub C. (III)

Na koniec pani Jola i pani Agata zaśpiewały nam piosenkę po słowacku
Nikola (VI)

  Dzień trzeci: 20 lutego 2015

Trzeci dzień rekolekcji – „Chleb”

W ostatni dzień rekolekcji wielkopostnych rozpoczęliśmy Mszę Świętą śpiewając piosenki m.in. „Bóg tak umiłował świat”. Po Mszy Świętej rozwiązaliśmy trzy rebusy (jak codziennie) których rozwiązaniem były słowa: pokarm, chleb. Dowiedzieliśmy się, że do naszej podróży potrzebujemy chleba. Została odegrana scenka, która przedstawiała dwóch wędrowców. Jeden z nich spakował: mapę, okulary słoneczne, pieniądze i puste pudełko – rzeczy potrzebne, ale nie najpotrzebniejsze. Drugi spakował: chleb (…).W drodze do wsi Emaus pierwszy wędrowiec zasłabł, a nie miał jedzenia, więc drugi wędrowiec podzielił się z nim chlebem i razem ruszyli w drogę.” Maja (IV)

Pierwszy chłopiec spakował ważne przedmioty, a drugi tylko chleb, czyli rzecz najważniejszą.
Madzia (IV) 

Bóg ma wspaniały plan dla mnie i dla wszystkich.
Hasła z rebusów:
pokarm. Chleb = Eucharystia
Pan Jezus chce uzdrowić przez Eucharystię.
Julia (V) i Emilka (III)

Bóg zostawił nam swój ślad, a tym śladem jest Biblia.
Jeśli wybieramy się w góry, a nie dojdziemy do celu, to czegoś nam brakuje, taka podróż nie ma sensu. Podobnie jest z wędrówką do nieba, które jest naszym celem.
Dziś wszyscy uczestniczyliśmy we Mszy Świętej i przyjęliśmy Komunię Świętą.
Nie wystarczy karmić się Słowem Bożym, trzeba również przyjmować Eucharystię.
Pan Jezus w Emaus dokonał cudu, bo uzdrowił serca uczniów.
Szymon (V) i Wiktoria (III)
Dwóch uczniów Jezusa podąża do Emaus. Przez modlitwę i dobre uczynki, pomoc innym podążam za nimi.
Bez chleba nie możemy żyć. Gdy jemy Chleb przyjmujemy Pana Jezusa do naszego serca.
Zosia (IV) 

… poznaliśmy Martę Robin, która przez 50 lat jadła tylko Komunię.
Radek (VI) 

Dzisiaj dzieci przedstawiały nam scenkę, która mówiła o dwóch podróżnikach. Pierwszy do plecaka spakował telefon, pieniądze, mapę i puste pudełko na śniadanie. Drugi natomiast spakował chleb i podzielił się z tym pierwszym. Ta scenka miała nam pokazać, jak ważny jest Chleb, którym jest Jezus.
Martyna P. (V) 

Eucharystia to takie Emaus.
Daria (VI)