Adwentowe czuwanie
W niedzielę 27. listopada rozpoczął się okres adwentu. Podczas homilii Ksiądz Proboszcz przypomniał różne znaczenia słowa „adwent”. Ten historyczny - oczekiwania na narodziny Jezusa - już się wypełnił, rozpoczynamy coroczny adwent liturgiczny. Ponadto całe nasze życie jest adwentem – oczekiwaniem na spotkanie z Chrystusem: pod koniec życia i na końcu czasów, przy Jego powtórnym przyjściu. Nie znamy czasu paruzji. Czuwać, to znaczy tak żyć, by ten dzień nas nie zaskoczył; boimy się wtedy, gdy nie jesteśmy przygotowani. Trzeba stąpać po ziemi, ale spoglądać w niebo. Adwent to kolejna szansa, by zbliżyć się ku Bogu i bliźniemu, przez pojednanie.
Kapłan przypomniał znaczenie znaków adwentu: porannych rorat, kiedy już w pierwszych chwilach dnia powierzamy cały dzień Bogu; roratki, która, jeśli woskowa, w miarę adwentowego czasu symbolicznie ubywa - niejako odchodzi na dalszy plan wobec narodzin Jezusa: światłości, która rozświetla mroki.
Podczas tegorocznych rorat dzieci poprzez opowieści św. Joachima, dziadka Jezusa, poznają postaci przodków Jezusa, proroków oraz osób bezpośrednio związanych z narodzinami w Betlejem. Nie brakuje też roratnich pytań i losowania przez dzieci adwentowych nagród.