Niedziela Palmowa i jubileusz
13 kwietnia 2014 roku Niedziela Palmowa rozpoczęła Wielki Tydzień. Wcześniej, podobnie jak w latach ubiegłych, przygotowana została palma, która stanęła w prezbiterium a także dużo mniejsze gałązki, które można było kupić przed wejściem do kościoła. Zostały one na początku Mszy św. poświęcone. Wysłuchaliśmy także, śpiewanej przez chór kościelny, Pasji według. św. Mateusza.
Tego dnia także modliliśmy się do Opatrzności Boskiej w intencji Proboszcza naszej parafii – ks. kan. Andrzeja Paponia, który w tym roku obchodzi czterdziestą rocznicę przyjęcia święceń kapłańskich. Przedstawiciele parafii a także różnych grup i stanów (m. in. poczty sztandarowe) uczestniczyli w uroczystości i złożyli życzenia. Oto komentarz i słowo wygłoszone w imieniu parafian:
I dzisiaj, podczas tej Mszy Świętej dane nam było wspólnie za ten dar dziękować. Od prawie dwudziestu lat to w historię halżlaskiej parafii wpisał się czas realizowania powołania rozpoczętego od niezapomnianego spotkania z Nauczycielem z Nazaretu. O takim powołaniu śląskiego kapłana pisze ks. Jerzy Szymik:
Szedł skrajem familoków
jak pękniętym jarem Pustyni Judzkiej i wyraźnie potrzebował naszej pomocy.
Wołał nas.
Rozumieliśmy z tego niewiele,
ale jednak najważniejsze:
że Jemu się nie odmawia.
Dlatego
dołączyliśmy do tamtych,
nie wiedząc,
że oto spełnia się marzenie
śląskich chłopaków:
mieć mocne życie,
nie dać się bele czymu,
chronić bezbronnych,
wybierać Boga.
Spełniło się marzenie o mocnym życiu i o tym, żeby się nie dać bele czymu, żeby wybierać Boga, choć to przecież droga i piękna, i nadzwyczaj trudna.
I dzisiaj, kiedy Księże Proboszczu wspominasz czas początków kapłańskiej drogi, my dziękujemy Bogu za Ciebie, a Tobie za to, że należysz do tych, którzy wiedzą: Bogu się nie odmawia. I że dzięki temu powołanie nazwane przez błogosławionego, a wkrótce świętego Jana Pawła II, darem i tajemnicą, spełnia się i realizuje właśnie tutaj, w tym miejscu, przy tym ołtarzu, w tym kościele.
Dzisiaj jest okazja, żeby powiedzieć Ci, Księże Proboszczu o naszej wdzięczności i dobrych życzeniach.
Świat się zmienia, przemija bezpowrotnie, ale Twoja niezłomna wiara i złożone przed czterdziestu laty ślubowanie jest wzorem, dzięki któremu prowadzisz powierzoną Tobie hażlaską parafię ku zbawieniu, ku wieczności. Troską otaczasz dzieci, młodzież, dorosłych, starszych parafian. Twoje ręce codziennie nas błogosławią, a słowa utwierdzają w wierze.
Zgromadziliśmy się przy ołtarzu, by podziękować za ogrom dobra płynący z Twojego serca. Chcemy utwierdzić Cię w przekonaniu, że jesteś nam bardzo bliski a także zapewnić o naszej stałej modlitwie. Wszystkie Twoje troski i plany na przyszłość powierzamy dziś Matce Bożej, niechaj zawsze Cię wspiera i otacza opieką.
Tego dnia także modliliśmy się do Opatrzności Boskiej w intencji Proboszcza naszej parafii – ks. kan. Andrzeja Paponia, który w tym roku obchodzi czterdziestą rocznicę przyjęcia święceń kapłańskich. Przedstawiciele parafii a także różnych grup i stanów (m. in. poczty sztandarowe) uczestniczyli w uroczystości i złożyli życzenia. Oto komentarz i słowo wygłoszone w imieniu parafian:
***
11 kwietnia przed czterdziestu laty przyjąłeś, Księże Proboszczu święcenia kapłańskie.I dzisiaj, podczas tej Mszy Świętej dane nam było wspólnie za ten dar dziękować. Od prawie dwudziestu lat to w historię halżlaskiej parafii wpisał się czas realizowania powołania rozpoczętego od niezapomnianego spotkania z Nauczycielem z Nazaretu. O takim powołaniu śląskiego kapłana pisze ks. Jerzy Szymik:
Szedł skrajem familoków
jak pękniętym jarem Pustyni Judzkiej i wyraźnie potrzebował naszej pomocy.
Wołał nas.
Rozumieliśmy z tego niewiele,
ale jednak najważniejsze:
że Jemu się nie odmawia.
Dlatego
dołączyliśmy do tamtych,
nie wiedząc,
że oto spełnia się marzenie
śląskich chłopaków:
mieć mocne życie,
nie dać się bele czymu,
chronić bezbronnych,
wybierać Boga.
Spełniło się marzenie o mocnym życiu i o tym, żeby się nie dać bele czymu, żeby wybierać Boga, choć to przecież droga i piękna, i nadzwyczaj trudna.
I dzisiaj, kiedy Księże Proboszczu wspominasz czas początków kapłańskiej drogi, my dziękujemy Bogu za Ciebie, a Tobie za to, że należysz do tych, którzy wiedzą: Bogu się nie odmawia. I że dzięki temu powołanie nazwane przez błogosławionego, a wkrótce świętego Jana Pawła II, darem i tajemnicą, spełnia się i realizuje właśnie tutaj, w tym miejscu, przy tym ołtarzu, w tym kościele.
Dzisiaj jest okazja, żeby powiedzieć Ci, Księże Proboszczu o naszej wdzięczności i dobrych życzeniach.
***
„Kapłanów świętych dał nam Bóg”
Świat się zmienia, przemija bezpowrotnie, ale Twoja niezłomna wiara i złożone przed czterdziestu laty ślubowanie jest wzorem, dzięki któremu prowadzisz powierzoną Tobie hażlaską parafię ku zbawieniu, ku wieczności. Troską otaczasz dzieci, młodzież, dorosłych, starszych parafian. Twoje ręce codziennie nas błogosławią, a słowa utwierdzają w wierze.
Zgromadziliśmy się przy ołtarzu, by podziękować za ogrom dobra płynący z Twojego serca. Chcemy utwierdzić Cię w przekonaniu, że jesteś nam bardzo bliski a także zapewnić o naszej stałej modlitwie. Wszystkie Twoje troski i plany na przyszłość powierzamy dziś Matce Bożej, niechaj zawsze Cię wspiera i otacza opieką.
***
W darze za jubileusz czterdziestolecia kapłaństwa, młodzi hażlaszanie zawiązali grupę modlitewną tzw. „Margaretkę”, by codziennie modlić się w intencji ks. Proboszcza upraszając potrzebne łaski, zdrowie i siły.
Joanna Jurgała-Jureczka