W Wielki Czwartek wieczorem o godzinie osiemnastej została odprawiona Msza święta Wieczerzy Pańskiej. Kościół wspomina tego dnia ustanowienie sakramentu kapłaństwa i Eucharystii.

Podczas homilii ks. kan. Andrzej Papoń przypomniał, że Kościół żyje dzięki Eucharystii i za ten dar dziękują kapłani mający możliwość codziennego sprawowania Mszy świętej a także wszyscy pozostali chrześcijanie, którzy mogą karmić się Krwią i Ciałem Chrystusa i adorować Najświętszy Sakrament. „W dzisiejszy wieczór Chrystus zaprasza nas do Wieczernika po to, abyśmy byli nie tylko świadkami, ale i przekazicielami prawdy. (…) Jezus jest z nami po wszystkie dni, aż do skończenia świata, (…) razem z Nim idźmy przez życie” – mówił ks. Proboszcz.

Po zakończeniu Mszy św. Najświętszy Sakrament został przeniesiony do tzw. „Ciemnicy” i rozpoczęła się adoracja trwająca do godziny dwudziestej. Po zakończeniu liturgii z ołtarza zdejmuje się świece, mszał, krzyż i obrus. Tabernakulum zostaje otwarte i puste, a "Wieczna lampka" zgaszona.

Po Ostatniej Wieczerzy Chrystus modlił się w Ogrodzie Oliwnym, gdzie został uwięziony. Opowiada o tym m. in. śpiewana do dziś średniowieczna pieśń pasyjna: „Ogrodzie oliwny”. Oto jej oryginalny tekst (pierwsze cztery z trzydziestu dziewięciu zwrotek).

Ogrodzie Oliwny widok w tobie dziwny, Widzę Pana mego na twarz upadłego: Tęskność smutek strach go ściska, Krwawy pot z niego wyciska, Ach Jezu mdlejący! Prawieś konający.

Kielich gorzkiej męki, z Ojca twego ręki, Ochotnie przyjmujesz, za nas ofiarujesz, Anioł Ci się z nieba zjawia, O męce z tobą rozmawia, Ach Jezu strwożony! Przed męką zmęczony.

Uczniowie posnęli, Ciebie zapomnieli, Judasz zbrojne roty, stawia przede wroty, I wnet do Ogrójca wpada, Z wodzem swym zbójców gromada, Ach Jezusa truje! Zdrajca gdy całuje.

A lubo z swym ludem, obalony cudem, Gorzej niż padł wstaje, Jezusa wydaje; Dopiero się nań rzucają, Więzy łańcuchy wkładają, Ach Jezu pojmany! Za złoczyńcę miany.

     

Joanna Jurgała-Jureczka